نگرشي بر كاربرد سرمايه انساني در رشد اقتصادي با تاكيد بر نقش بهداشت و نابرابري آموزش و توزيع تحصيلات

امروزه نقش بسیار مهم بهره وری در تامین شرایط مناسب رشد و توسعه اقتصادی بر كسی پوشیده نمی باشد و با توجه به اینكه رشد بهره وری می تواند ریشه در كیفیت و كمیت نیروی انسانی كشور داشته باشد. در این تحقیق بر آن شدیم تا در دوره 1391-1344 ضمن تعریف شاخص های سرمایه انسانی (بهداشت و نابرابری آموزش به عنوان شاخص كیفیت و كمیت سرمایه انسانی) تاثیر آن بر روی درامد سرانه ایران را بررسی نماییم. در این مطالعه علاوه بر استفاده از آزمون های جدید برای بررسی ایستایی متغیرها ابتدا برای آزمون وجود رابطه بلند مدت در الگوی ارائه شده از رویكرد كرانه ها (باند تست) استفاده شده است. سپس با استفاده از روش خود بازگشتی با وقفه های توزیعی (ARDL) و الگوی تصحیح خطای (EM) به تخمین معادلات پرداخته ایم. نتایج حاكی از این است كه در كوتاه مدت و بلند مدت بین متغیر بهداشت بهره وری نیروی كار و درصد استفاده از ظرفیت تولیدی با درآمد سراینه رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. در نهایت به این نتیجه می رسیم كه اثر توزیع آموزش بر روی درامد سرانه و به تبع ان بر روی رشد اقتصادی منفی است یعنی برای بهبود درآمد سرانه و رشد اقتصادی باید پراكندگی تحصیلات را كاهش داد. به عبارت دیگر باید به جای تمركز روی آموزش عالی بر روی مقاطع ابتدایی تا دبیرستان تاكید كرد. در اخر نیز آزمون های تشخیصی و آزمون های ثبات ساختاری CUSUM و CUSUMSQ نشان می دهند مدل تخمینی مناسب و ضرایت بدست آمده در طول دوره با ثبات هستند.