تاثير ميزان دوران ديواره هاي حايل بر فشار وارد بر ديوارها

یكی از عوامل اصلی در طراحی و ساخت سازه هایی كه در ارتباط با رانش خاك قرار دارند شناخت كمی و كیفی نیروی رانش وارد بر دیوارهای حایل می باشند. مدلهای آزمایشی و تحلیلی بسیاری جهت تخمین نیروی رانش خاك تحت شرایط استاتیكی ارائه شده است گرچه میزان نیروی وارد بر دیواره ها در شرایط استاتیكی تا حد زیادی مشخص شده است اما نحوه توزیع نیروی رانش خاك و نقطه اثر و نیز میزان دوران لازم برای ایجاد شرایط مقاوم یا محرك هنوز كاملا مشخص نمی باشد. به عبارتی اگر حركت دیواره به حدی ضعیف باشد كه مقاومت برشی قابل توجه در توده خاك ایجاد نشود دراین حالت فشار وارد بر دیواره بسیار نزدیك به حالت سكون می باشد ولی اگر تغییر مكان یا دوران دیواره قابل ملاحظه باشد دراین شرایط نیروی وارد بر دیواره در حالت محرك یا مقاوم می باشد . در این تحقیق میزان تغییر مكان لازم كه شرایط مقاوم و یا محرك را ایجاد نماید بررسی گردیده است دراین ارتباط اثر پارامترهای مقاومتی خاك و نیز اثر اصطكاك و صلبیت دیوار بر مقدار فشار وارد بر دیوار مورد مطالعه قرار گرفته است برای رسیدن به این هدف یك مدل عددی براساس روش اجزا محدود در شرایط كرنش صفحه ای و با استفاده از نرم افزار P;axis 8.2 ایجاد گردید بررسی ها نشان میدهند كه نتایج به دست آمده از آزمایشات و تحلیلهای عددی، با تئوری كلاسیك تفاوت دارد. به عبارتی تئوری كلاسیك هنگامی صادق است كه میزان دوران دیوار به حدی باشد كه گوه پشت دیواره به گسیختگی كامل برسد كه این امر در شرایط اجرایی معمولا ایجاد نمی گردد.