اثربخشي آموزش رفتارهاي جنسي به شيوه گروهي ، بر بهبود كيفيت روابط زناشويي در برنامه هاي آموزش خانواده

هدف پژوهش تعیین اثربخشی اموزش رفتارهای جنسی به شیوه گروهی بربهبود كیفیت روابط زناشویی بوده است روش پژوهش نیمه تجربی و ازنوع پیش ازمون پس ازمون و گروه كنترل استفاده گردید جامعه اماری كلیه زوجهای حداقل یك سال سابقه ازدواج بودند كه درسال 1389 به دلیل وجود مشكلات درروابط زناشویی به مركز مشاوره شاهددرشهر مشهد مراجعه نمودند حجم نمونه ازطریق روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 30 زوج 15زوج درگره ازمایش و 15زوج درگروه كنترل انتخاب شدند هرگروه به سوالات پیش ازمون پاسخ دادند سپس زوجین گروه ازمایش درجلسات اموزش رفتارهای جنسی شركت كردند درپایان نیز هردو گروه به سوالات پس ازمون پاسخ گفتند ابزار پژوهش پرسشنامه محقق سخته پایایی 0/88 بود داده ها ازطریق امارتوصیفی شاخصهای مركزی و پراكندگی و امار استنباطی ازمون كوواریانس باتوسل به برنامه نرم افزاری spss موردتجزیه و تحلیل قرارگرفتند یافته های پژوهش نشان داد كه اموزش رفتارهای جنسی برمحدود كردن تعارضات زناشویی عدم تقابل درتصمیم گیری روابط زناشویی صمیمیت درزناشویی رضایت جنسی درروابط زناشویی انسجام جنسی درروابط زناشویی و تعهد درروابط زناشویی نقش موثری دارد تفاوت بین گروه ازمایش و گروه كنترل معنادار بوده است بنابراین میتوان با 0/95 اذعان نمود كه اموزش رفتارهای جنسی به شیوه گروهی بربهبود كیفیت روابط زناشویی موثر است