تاثير برنامه هاي DIC برنگرش معتادين نسبت به رفتارهاي پرخطر و ميل به مصرف مواد در استان مازندران

تجربیات نشان داده است كه بین پدیده اعتیاد، فقر، بی خانمانی ورفتارهای پرخطر چرخه ای به وجود می آید كه هر كدام منجر بهبروز موارد دیگر خواهد شد. با توجه به اینكه فعالیت های كاهشآسیب با ارائه خدمات حمایتی موجب شكستن این چرخه می گرددلذا نقش بسزایی در ارتقاء كیفیت زندگی در سوء مصرف كنندگانمواد خواهد داشت. هدف تاثیر برنامه های DIC برنگرش معتادین نسبت به رفتارهای پرخطرومیل به مصرف مواد دراستان مازندران وروش پژوهش آزمایشی بوده است جامعه آماری پژوهش عبارت استاز تمامی معتادانی كه در مراكز گذری كاهش آسیب سازمانبهزیستی در استان مازندران مراجعه كردند می باشد. با توجه بهروش پژوهش 100 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند كه از این میانمراجعانی كه تازه وارد مراكز گذری كاهش آسیب شده اند (افرادآموزش ندیده) 50 نفر و از افرادی كه حداقل شش ماه از تاریخعضویتشان می گذرد (آموزش دیده) 50 نفر به روش طبقه ایتصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه برایتجزیه و تحلیل داده ها از آزمون هاب ناپارامتری u مان ویتنی گروهها استفاده شده است. یافته ها در فرضیه اول نشان می دهد بین میانگین رتبه های معتادان آموزش دیده و آموزش ندیده تفاوت نشان داده اند. یعنی بین معتادان آموزش دیده و آموزش ندیده از نظر نگرش معتادان نسبت به رفتارهای پرخطر تفاوت معناداری وجود دارد. یافته ها در فرضیه دوم نشان می دهد بین میانگین رتبه های معتادان آموزش دیده و آموزش ندیده تفاوت نشان داده اند. یعنی بین معتادان آموزش دیده و آموزش ندیده از نظر نگرش معتادان نسبت به میل به كاهش مصرف مواد تفاوت معناداری وجود دارد.