استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي در انتخاب بهترين شيوه برنامه ريزي آبياري در باغهاي مركبات استان فارس

كم آبی مهم ترین عامل محدود كننده تولید محصولات كشاورزی در زمان حال و آینده در استان فارس است. برای مقابله با این شرایط دو نوع سیاست سمت عرضه و سیاست های سمت تقاضا قابل توصیه است. سیاست های سمت عرضه با محدودیت هایی چون نیاز به سرمایه گذاری سنگین در یك دوره كوتاه مدت، جهت احداث تاسیسات اولیه، و هزینه های مستمر و زیاد، جهت ایجاد و نگهداری شبكه ها ی انتقال و سایر تاسیسات، تخلیه منابع آب زیرزمینی و به فعل در آوردن پتانسیل های منابع سطحی روبرو است. در مقابل روش های سمت تقاضا از مزیت هایی چون هزینه پایین و سرعت و سهولت بالا در انجام طرح های مربوطه، دستیابی به اثرات و نتایج دركوتاه مدت برخوردارند. در بین روش های مطرح در سمت تقاضا، استفاده از ابزار برنامه ریزی بهینه آبیاری شاید آسان ترین و كم هزینه ترین روش باشد. مركبات در شهرستان های جنوبی استان توسعه یافته است. هم اكنون كمبود آب سرمایه گذاری سنگین در این باغ ها را با تهدید مواجه كرده است و استفاده از روش هایی كه منجر به بهبود كارایی مصرف آب شود را به مهم ترین الویت در این باغ ها بدل كرده است. برای برنامه ریزی آبیاری روش ها و ادوات مختلفی توصیه واستفاده می شود. این روش ها از نظر هزینه اولیه ونگهداری، دقت در نتایج و سهولت بكار گیری با یكدیگر متفاوتند. دراین تحقیق با بكارگیری روش تحلیل سلسله مراتبی ( AHP ( كه یكی از مدال های رایج در تصمیم گیری چند معیاره است، تصمیم گیری در مورد بهترین روش برنامه ریزی آبیاری بررسی شده است. ابزار مورد استفاده در برنامه ریزی آبیاری شامل تانسیومتر، بلوك گچی، دماسنج مادون قرمز، سند ملی نیاز آبی گیاهان و سنسور ECH2O می باشد كه در 4 باغ مركبات با بافت های خاك متفاوت و در تیمارهای مختلف بكار گرفته شده اند. بر اساس نتایج به دست آمده، استفاده از روش های برنامه ریزی نسبت به تیمار شاهد در كلیه تیمارها الویت دارد. چنانچه فقط از معیار اقتصادی در تصمیم گیری استفاده شود، استفاده از سند ملی آبیاری بهترین تصمیم است. ولی چنانچه معیارهای مختلف مبنای تصمیم گیری باشد. در یك گروه از باغات سند ملی و در گروه دیگر استفاده از سنسور ECH2O مطلوبیت بیشتری برای كشاورزان ایجاد می كند.