تأتير معماري بر تربيت كودك با استناد به آيات قرآن و ارايه راهكارهاي معماري مؤثر

تربیت یكی از مباحث مورد توجه ادیان و مكاتب مختلف در طول قرون و اعصار بوده است. براي تربیت نیز بهترین دوران، دوران كودكی است. محیط اطراف و فضایی كه از سوي انسان ایجاد میشود تأثیر فراوانی بر شخصیت، تیپ، رفتار و تربیت انسان و به ویژه در ردههاي سنی پایینتر دارد. نوع فضا و طرز معماري منازل و اماكن عمومی، باعث تأثیرگذاري بر نوع روابط، میزان ارتباطات و نحوهي برخوردها شده است. این نوع مناسبات خود مسائل تربیتی خاصی را در پی خواهند داشت، و از آنجا كه لازمه تربیت صحیح كودك، یاري گرفتن از قرآن و احادیث ورعایت موازین اسلامی است ، بر همین اساس، هدف مقالهي حاضر بررسی ابعاد مختلف تأثیرگذاري معماري بر تربیت كودكان با استناد به آیات قرآنی و روایات می باشد. پس از تحقیق و جستجو در منابع موجود كه با روش توصیفی- تحلیلی صورت پذیرفته است، ابتدا نقش معماري و به طور خاص معماري ایرانی-اسلامی بر تربیت مورد بررسی قرار گرفته است. سپس روشهاي مؤثر تربیت (با استناد به آیات و روایات) مورد بررسی و تبیین قرار گرفته و براي هر كدام از روشهاي موجود به راهكارهاي معمارانه عملی كه می تواند در طراحی فضاهاي كودكان مورد توجه قرار گیرد اشاره واقع شده است. در نهایت در قالب جدولی، به صورت یك دسته بندي كلی راهكارهاي متناسب فضایی با هر یك از روشهاي تربیت ارایه می شود.