برخي ملاحظات در ارزيابي پايداري ديناميكي سدهاي خاكي

یكی از متداولترین روش های ارزیابی پایداری سدهای خاكی در برابر زلزله ، محاسبه مقدار جابجایی دائمی (Permanent Displacement) توده های محتمل لغزنده در بدنه سد تحت اثر تاریخچه شتاب زلزله بر پایه روش پیشنهادی نیومارك می باشد. در مسائل مهندسی بطور معمول تاریخچه متوسط شتاب اعمال شده بر روی توده لغزنده بر اساس تحلیل های دنامیك تعیین می شود ومقدار جابجایی با توجه به شتاب بحرانی (kc) حاصل از تحلیل حدی شبه استاتیك با استفاده از روش نیومارك تعیین می گردد.ب بطور معمول، تحلیلی های دینامیك برروی سدهای خاكی با فرض رفتار خطی و یا بر پایه روش معادل خطی (Equivalent linear method) انجام می شود. در تمامی این روشها بدلیل خطی بودن رفتار مقدار جابجایی دائمی در پایان تحلیل برابر صفر می شود. معمولا این نوع تحلیل ها برای محاسبه جابجایی با روش نیومارك تركیب می شوند. بدین معنی كه از پاسخ های شتاب حاصل از تحلیل خطی و یا معادل خطی برای محاسبه جابجایی استفاده می گردد. در این پژوهش برای شدیم كه با انجام تحلیل های دینامیكی غیرخطی با رفتارهای خمیری الاستوپلاستیك بر روس یك سد همگن نمونه به مقایسه نتایج این روشها با شیوه های دقیق تر بپردازیم.