ارزيابي كارايي مدل ويكور در پهنه بندي خطر زمين لغزش (مطالعه موردي: شهرستان سميرم)

مجموعه اي از عوامل طبيعي و انساني به وقوع خسارت هاي زياد ناشي از زمين لغزش ها دامن زده است. يكي از راهكارهاي مهم براي كاهش خسارت هاي ناشي از وقوع زمين لغزش¬ها، دوري جستن از اين مناطق است. بدين منظور لازم است تا نقشه پهنه¬بندي خطر زمين¬لغزش نسبتاً دقيقي از بين روش¬هاي موجود براي اين مناطق تهيه گردد. هدف این تحقیق آن است تا در مرحله نخست با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی اهمیت لایه¬ها را بررسی كرده، در مرحله بعد ضمن تهيه نقشه پهنه¬بندي خطر زمين لغزش با مدل ویكور، صحت مدل نيز ارزيابي شود. براي انجام اين تحقيق، به وسيله تصاوير ماهواره¬اي، نقشه¬هاي زمين¬شناسي و بررسي¬هاي ميداني نقشه پراكنش زمين لغزش¬ها تهیه شده است. سپس عامل ليتولوژي، شيب، كاربري اراضي، بارش، جهت شيب، فاصله از سكونتگاه و عناصر خطي جاده، گسل و آبراهه مورد بررسي قرار گرفته و عوامل مؤثر در لغزش نيز تعيين شده¬اند. بعد از همپوشانی نقشه¬های عوامل مذكور با روش ویكور در سیستم اطلاعات جغرافیایی، نقشه پهنه¬بندی خطر لغزش بدست آمد كه 9/20 درصد از منطقه در معرض لغزش بسیار پرخطر قرار دارد و زمین¬شناسی و شیب هم به عنوان مهمترین عوامل زمین لغزش شناسایی شدند. جهت ارزيابي كارايي روش برای پهنه¬بندی خطر زمين¬لغزش از روش شاخص زمين¬لغزش استفاده گرديد. براساس اين شاخص حدود 69 درصد زمين لغزشها در طبقه¬های پرخطر و خیلی پرخطر اتفاق افتاده¬اند بنابراين روش ویكور به لحاظ داشتن انطباق بيشتر زمين لغزشها با پهنه¬های خطر زیاد دقت قابل قبول را دارد و از طرف دیگر روند صعودي شاخص زمين¬لغزش از پهنه خطر خيلي كم به سمت پهنه خيلي زياد نشان¬دهنده دقت لازم مدل مزبور است.