رسانه ديني؛ ظرفيت مغفول مانده

آنچه كه با سیري در تعاریف موجود از مدیریت رسانه و ارتباط آن با دین منتج می شود، نشان می دهد سیاستگذاري سارمان هاي رسانه اي بدون پارادایمی واحد در عرصه دینی موجبات دوگانگی یا چندگانگی هویتی، هدر رفت منابع، تاثیر مخرب بر الگوهاي رسانه اي الهام بخش در جامعه، عقب ماندگی از معضلات دینی روز و دوري از اعتبار برخاسته از متن مورد تایید نهادهاي مرجع دینی و سرآخر بازتاب گفتمان بی هویتی می شود. عدم مقابله جدي با خطرات پیش روي جامعه ي ایرانی در حوزه هاي اعتقادي، ضعف محتوایی برنامه ها و عدم تعامل صحیح با نهادهاي مرجع دینی به عنوان منابع اعتبار بخشی، از چالش ها و آسیب هایی است كه در عرصه ارتباط دین و رسانه در كشور مشاهده می شود. از اینرو لزوم وجود مراكز تحقیقاتی خاص رسانه دینی، تحت نظر نهادهاي دینیِ مرجع به عنوان نهادي تعاملی بین عرصه دین و رسانه ضروري به نظر می رسد.