بررسي وضعيت علمي شيعيان ري در دوره آل بويه( با تاكيد بر علوم غير ديني و مراكز علمي)

ري از شهرهاي مهم ناحیه جبال در نخستین سالهاي فتوحات اسلامی به تصرف مسلمانان درآمد و به تدریج مسلمانان در آن اكثریت یافتند و همزمان با پیدایش فرقه هاي مختلف مذهبی، مردم این شهر نیز به یكی از فرق گرایش پیدا كردند و به سبب نزدیكی به قم و طبرستان، این شهر مورد توجه شیعیان امامی، زیدي و بعدها، اسماعیلیان قرار گرفت. در قرن چهارم هجري یكی از شهرهاي مهم ناحیه جبال شد كه شاخه اي از حكومت آل بویه در آنجا حكومت می كردند. ظهور دولت آل بویه در ري با گرایش شیعی و روحیه دانش دوستی و تساهل گرایانه براي شیعیان به خصوص امامی مذهبان كه سالها رنج تقیه را به خود دیده بودند، مفید واقع شد و در سایه حمایت و امكاناتی كه این حكومت در اختیار آنها قرار داد،كتب مختلفی در عرصه علوم و فنون تألیف كردند و به تأسیس مراكز علمی چون كتابخانه و رصدخانه مبادرت ورزیدند. در بررسی وضعیت علمی، اصولا بحث هاي مختلفی همچون؛ شیوه هاي آموزش، مراكز و كانونهاي تعلیم و تربیت، مواد درسی مورد تعلیم در این مراكز و حتی دیدگاه هاي نظریه پردازان عرصه تعلیم و تربیت و ... باید در نظر گرفته شود. نگارنده این مقاله درصدد است با روشی توصیفی و تحلیلی به یك موضوع خاص یعنی بررسی وضعیت علمی شیعیان، صرفا در زمینه علوم غیر دینی و شناسایی و معرفی مراكز علمی( در محدوه زمان و مكان مورد بحث) و خدمات آنها بپردازد.