بررسي خاك هاي مسئله دار با محوريت خاكهاي واگرا

از دیدگاه مهندسی به خاكهایی كه احداث سازه بر روی آنها مطمئن نبوده و تحت تاثیر عوامل محیطی از جمله آب و هوا قرارا دارند، خاكهای مسئلهدار میگویند. از جمله خاكهای مسئلهدار، خاك های واگرا میباشند. واگرایی به معنای جدا شدن ذرات خاك ریز دانه از یكدیگر بوده و نتیجه آن فرسایش خاك است. تجربیات گذشته نشان داده است كه عدم توجه كافی به این امر عوارض نامطلوبی را به جا گذاشته است. آب شستگی در بسیاری از خاكریزها، سدهای خاكی، دیواره كانالهای خاكی و حتی دربرخی موارد خرابی سازها از جمله این عوارض است. تحقیقات اخیر بیانگر این نكته است كه با وجود اهمیت موضوع گستردگی دامنه خاكهای واگرا، مشكل این خاكها هنوز به طور كامل مورد ارزیابی قرار نگرفته است. در تحقیق حاضر به بررسی پدیده واگرایی خاكها و آب شستگی، وهمچنین عوامل موثر در پدیده واگرایی از جمله وجود املاح نمكهای محلول، تاثیر غلظت یون سدیم و كانیهای تشكیل دهنده مورد ارزیابی قرار گرفته شده است و روشهای بهسازی از جمله بهسازی شیمیایی خاك و آب پیرامونی، و ملاحضات طراحی مورد بررسی قرار گرفته شده است.