تبيين سامانه ي اطلاعات اقليمي كشاورزي در استان فارس: حلقه ي مفقوده ي توسعه ي پايدار كشاورزي

خلاصه سامانهي اطلاعات اقليمي كشاورزي از مهمترين زيربناهاي نيل به توسعهي پايدار كشاورزي بشمار ميرود. بررسيها حاكي از آن است كه اين سامانه در كشور با چالشهاي چندي روبرو است كه گذر از آنها نيازمند روي آوري به ساز و كارهاي اصلاحي در ابعاد مختلف است. از آنجا كه اين چالشها بر شبكههاي كنشگران توليد، فناوري، ترويج، و كاربران اطلاعات به شيوههاي مختلف و در سطوح متفاوت تأثير ميگذارند، بنابراين لازم است كه به دور از هرگونه تجويز دستورالعمل جها نشمول و زمانشمول استاندارد نسبت به توسعهي سامانه اقدام نمود. اين مهم مستلزم در نظر گرفتن بستر و زمينهي سامانه، و شناسايي شرايط مداخلهگر، و گزيدارها و ملاكهاي مناسب مؤثر بر كاركرد آن مي- باشد. اين پژوهش با رويكرد موردپژوهي به مطالعهي ساز و كار سامانهي اطلاعات اقليمي كشاورزي در استان فارس پراخته است. در اين پژوهش، دادهها با استفاده از تكنيك "نقشههاي علّي استخراج شده تعاملي" و ابزار مصاحبه و گروه تمركز گردآوري گرديد و بر اساس محورهاي موجود در چارچوب مفهومي، با استفاده از منطق نقشههاي علّي مورد واكاوي قرار گرفتند. جامعهي آماري پژوهش مشتمل بر كنشگران عرصهي توليد، ترويج، و كاربران اطلاعات اقليمي 6، و 7 گروه از كنشگران فوق براي حصول اشباع نظري مورد ، كشاورزي در استان فارس بوده كه به ترتيب تعداد 2 مصاحبه قرار گرفتند. واكاوي نقشههاي علّي نشان داد، تعيينكنندههاي ساز و كار سامانه اطلاعات اقليمي كشاورزي در قالب پنج دستهي عامل اقتصادي، پردازش و فناوري اطلاعات، سازماني، سياسي - اجتماعي، و فني طبقهبندي ميگردند. بر مبناي يافتههاي پژوهش، ملاكهايي در راستاي دستيابي به يك سامانهي اطلاعات اقليمي كشاورزي پاسخگو در كوتاه- مدت و نيز پايدار در درازمدت در استان فارس ارائه شده است. واژه هاي كليدي: سامانه،