پويش شهرنشيني در تبريز

براي این شهر فراهم كرد تا مركز مهم اقتصادي و اداري در سطح منطقه و كشور براي یك دوره تاریخی طولانی باشد. در تحقیق حاضر به بررسی پویش شهر نشینی در تبریز پس از 1340 هجري شمسی پرداخته شده است. در این راستا از روش تحقیق اسنادي استفاده شده و نتایج به دست آمده نشان دهنده آن است كه از سال 1340 هجري شمسی به بعد سه عامل عمده، شهر تبریز را دچار تحول اساسی می كنند كه عبارتند از اصلاحات ارضی، برنامه سوم توسعه كه تبریز را بعنوان یكی از قطب هاي رشد كشور مطرح می كند و براي این منظور طرح هاي بزرگ صنعتی در تبریز اجرا می شود و اقتصاد نفت ایران كه كشاورزي و استخراج مازاد تولید منطقه را از بین می برد و نقش دولت را در امور زندگی مردم بیشتر می كند. این عوامل موجب می شود كالبد شهر متحول شده و بافت هاي جدیدي پیرامون شهر شكل بگیرند و كم كم ساختار كنونی شهر ایجاد شود. پویش شهرنشینی تبریز در جهتی بوده كه باعث شده با وجود اینكه شهر تبریز شباهت هایی را در روند تغییرات ساختار داخلی خود در دهه هاي اخیر با برخی شهرهاي غربی نشان می دهد، اما در مجموع به لحاظ ساختار فضایی داراي ویژگی هاي یك شهر جهان سومی باشد.