دعا در انديشه حضرت امام خامنه اي (مد ظله العالي)

در اين مقاله به بررسي انديشه حضرت امام خامنهاي درباره دعا پرداختيم كه به نظر ايشان دعا مظهر بندگي در مقابل خداوند و براى تقويت روح عبوديت در انسان مي باشد و سرچشمهى همهى فضائل انسانى همين احساس عبوديت است. ايشان به نقش و وسيله بودن دعا در فراهم كردن علل مادي براي برآورده شدن حاجات (در كنار تلاش و همت) اشاره مي كنند و تصريح ميكنند كه اين بدان معنا نيست كه هرچه انسان خواست برآورده خواهد شد زيرا دعا شرايط و آدابى دارد كه لازمه برآورده شدن حاجت، رعايت اينهاست. ايشان فوايد و دستاوردهايي را براي دعا مطرح مي كنند و به وعده حق الهي براي استجابت دعا اشاره مي كنند كه دعا در چهارچوب قوانين الهي و طبيعي مستجاب مي شود و استجابت دعا لزوما به معناي تحقق آنچه مورد نظر ما هست نمي باشد. از نظر ايشان بهترين دعا، دعايي است كه از سرمعرفتى عاشقانه به خدا و بصيرتى عارفانه به نيازهاى انسان باشد، كه اينچنين دعايي فقط در دعاهاي مأثورهى اهل بيت(ع) كه پر از معارف الهى و اسلامى است وجود دارد و اگر چه انسان هميشه بايد بوسيله دعا با خدا ارتباط داشته باشد اما فصل دعا، ماه مبارك رمضان مي باشد كه به همراه مناجات مأثورهى ماه شعبان يك فرصت براي انسان است.