شناخت از ديدگاه نهج البلاغه و روان شناسي

با آن كه پژوهش هاي زیادي در راستاي شناخت و آگاهی از زوایاي گوناگون انجام شده است، اما بیشترین توجه و تمركز در این پژوهش ها، تاكید و نگاه خاص به مقوله شناخت بوده و به دلیل یك بعدي نگري خاصی كه در این حوزه حاكم است، هنوز ابهامات زیادي در مقوله شناخت و آگاهی دیده می شود. در این مقاله، با نگاهی به نظریه هاي شناختی و طرح دیدگاه هاي متنوع موجود در پیدایش و تحول شناخت از منظر روان شناسی و شناخت در نهج البلاغه، به تبیین شناخت حصولی و حضوري پرداخته است. ابزارهایی وجود دارند كه در علم حصولی (دانش تجربی از طریق یادگیري) و علم حضوري (درون نگري) افراد تاثیر بسزایی می گذارد. این ابزارها، گامی است در دستیابی افراد به آنچه كه باید درباره جهان هستی و خود بدانند. در نهج البلاغه، امام علی به طور كامل راجع به شناخت و انواع آن بحث كرده است. راه هاي دست یابی به شناخت و ابزاري كه همه افراد می توانند از آن بهره گیرند تا به شناخت امور و پدیده هاي غیر قابل مشاهده بپردازند، نیز كامل توضیح داده شده است. در این مقاله قصد بر این است با نگاهی بر تعاریف و انواع شناخت در نهج البلاغه، به كسب آگاهی در مورد بهترین شناخت برسیم و بتوانیم از آن در زندگی عملی خود استفاده كنیم.