آراء مستشرقان درمباحث قراني ونقدآن توسط علامه طباطبايي

قرآن پژوهی یكی ازپربارترین رشته هاي پژوهشی درحوزه ي اسلام شناسی است اما متاسفانه عده اي ازدانشمندانی كه درغرب به قرآن پژوهی پرداخته اند هدفشان صرفاً پژوهش درموردقرآن نبوده وقصدوقرض خاصی رادنبال كرده اند. آنان درپژوهش هاي خودشان پا را ازحیطه ي انگیزه ي علمی فراترگذاشته اندوبا هدف خدشه دار كردن اسلام وقرآن وفراهم كردن زمینه ي گرایش به مسیحیت با آوردن استدلالاتی غیرمنطقی قرآن واسلام را مأخوذ ازیهودیت ومسیحیت دانسته اند كه خوشبختانه اندیشمندان اسلامی ازجمله آیت الله معرفت وعلامه طباطبایی خرافه گویی هاي این مستشرقان راموردنقادي قرار داده وكوته اندیشی معارضان با قرآن رابرملا ساخته اند.این مقاله با روش توصیفی تحلیلی بابررسی آراء مستشرقان درمباحث قرآنی چند هدف را دنبال می كند:یكی آنكه خوانندگان را با آراء مستشرقان درمباحث قرآنی آشنا سازد؛دوم این كه غیرعلمی بودن انگیزه هاي مستشرقان در قرآن پژوهی را نشان دهد؛وسوم آن كه به بررسی آراء مستشرقان درمباحث قرآنی ونقدآن توسط علامه طباطبایی بپردازد.