تاثير شاخص هاي اقتصادي دانش بر نرخ بيكاري كشورهاي منتخب آسيايي و اروپايي

باتوجه به اهمیت بسیار بالای اقتصاد دانش محور به منظور افزایش قدرت رقابت پذیری و افزایش رفاه جوامع از یك سو و دغدغه كاهش نرخ بیكاری برای سیاست گذاران اقتصادی از سوی دیگر هدف مطالعه حاضر ارزیابی و مقایسه تاثیر شاخص های اقتصاد دانش بر نرخ بیكاری كشورهای منتخب اروپایی و آسیایی طی دوره 2011-1990 است. نتایج مطالعه بیانگر وضعیت نسبتا مناسب تر كشورهای منتخب اروپایی از لحاظ شاخص های اقتصاد دانش نسبت به كشورهای منتخب آسیایی است. اما نرخ بیكاری كشورهای منتخب اروپایی بالاتر از كشورهای منتخب آسیایی است. به نظر می رسد نرخ بیكاری بالاتر در كشورهای اروپایی ریشه در استفاده از فناوری های به روز و در نتیجه ایجاد بیكاری دوره ای دارد. در میان كشورهای منتخب اروپایی, شاهد ارتباط تنگاتنگ مابین شاخص های اقتصاد دانش و نرخ بیكاری سوئد می باشیم. به نحوی كه این كشور علاوه بر سرآمد بودن در اكثر شاخص های اقتصاد دانش از نرخ بیكاری پایین تری برخوردار است. هم چنین در میان كشورهای منتخب آسیایی شاهد ارتباط تنگاتنگ مابین مولفه های اقتصاد دانش و نرخ بیكاری در اقتصاد ژاپن می باشیم. ارتباط تنگاتنگ میان شاخص های اقتصاد دانش و نرخ بیكاری در كشور اروپایی ایتالیا و كشور آسیایی اندونزی نیز وجود دارد. به طوری كه ایتالیا و اندونزی علاوه بر داشتن رتبه آخر در اكثر شاخص های اقتصاد دانش, از میانگین نرخ بیكاری بالایی نیز برخوردارند. جمهوری اسلامی ایران نیز در میان كشورهای منتخب آسیایی فاقد رتبه ی مناسبی در شاخص های اقتصاد دانش و نرخ بیكاری است.