بررسي زمان شروع و مقدار رواناب در خاكها تحت رخدادهاي يكسان باران

این تحقيق با هدف بررسی زمان شروع و مقدار رواناب در رخدادهای ثابت باران در خاكهای با بافت مختلف در استان زنجان انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوكهای كامل تصادفی در 11 تيمار بافت خاك در سه تكرار انجام شد. خاكها به داخل 01 سانتیمتر و عمق 01 سانتیمتر در زمينی با شيب 0 درصد منتقل شدند. كرتها در معرض 11 رخداد × فلومهای با ابعاد 01 باران شبيهسازی شده با شدت ثابت 55 ميلیمتر بر ساعت و مدت 31 دقيقه قرار گرفتند. نتایج نشان داد كه رخدادهای 1/ بارندگی اثری معنیدار بر زمان شروع رواناب ) 111 p< , 1/55 R2= 1/ ( و عمق رواناب ) 111 p< , 1/50 R2= ( داشتند. بر اساس 1/ نتایج زمان شروع و مقدار رواناب تحت تأثير معنیدار رطوبت اوليه خاك )به ترتيب 111 p< , 1/57 R2= 1/ و 111 p< , 1/50 R2= ( قرار گرفت. با گذشت زمان از رخداد اول تا رخداد چهارم، رطوبت اوليه خاك افزایش و زمان شروع رواناب كاهش یافت و در نتيجه مقدار رواناب به طور چشمگيری افزایش پيدا كرد. از رخداد پنجم به بعد، به دليل به پایان رسيدن نسبی تخریب ساختمان خاك، تفاوت چشمگيری در مشخصههای رواناب مشاهده نشد.