بررسي نقش معماري در فرهنگ و تمدن ايراني، اسلامي

هدف از این پژوهش، بررسی نقش معماري در فرهنگ و تمدن ایرانی، اسلامی است. معنایی كه معماري به انسان القا می نمایند، آن دسته از اصول و ارزشهاي فرهنگی و جهان بینی می باشد كه شكل دهنده محیط بوده اند. فرهنگ و سنن و باورهاي مذهبی از عوامل مهم شكل گیري معماري هر منطقه به شمار می آیند. تأكید برخی از متفكرین و دستاندركاران مسائل شهري و معماري كه به فرهنگ گراها معروف هستند بر این موضوع به حدي است كه آن را مهمترین عنصر تأثیرگذار بر محیط قلمداد نموده اند. برهمین اساس محقق بر آن است تا با بررسی معماري و ویژگی هاي آن ، از این هنر به عنوان یكی از مهمترین عوامل تأثیرگذار در فرهنگ یاد كند. در این راستا، محقق بر اساس روش توصیفی كیفی و تحلیل محتوا و شیوه كتابخانه اي و میدانی به جمع آوري اطلاعات پرداخته است. نتایج به دست آمده نشان داده كه در تحقیقات مربوط به فرهنگ و معماري، اولین گام مهم تعیین حیطه مورد بحث در هر یك از دو موضوع می باشد. در مقاله حاضر با استفاده از این روش می توان به چارچوب كلی در تعریف تكنیك مورد استفاده در پردازش اطلاعات مرتبط با حوزه هاي فرهنگ و معماري، با توجه به نوع نگاه به فرهنگ و حیطه مورد نظر در معماري دست یافت.