مقايسه روش تيسن و IDW در تعيين توزيع مكاني بارندگي در حوزه هاي غرب گيلان جهت كاربرد در مدلهاي توزيعي

در این تحقیق كاربرد دو روش تیسن و IDW در تعیین توزیع مكانی بارندگی در حوزه ناورود )حوزه معرف غرب گییلان بیرای استفاده در مدل توزیعی GSSHA جهت شبیهسازی هیدروگراف جریان سطحی میورد ب ررسیی ریرار گرهتیه اسیت بیرای ایین منظور 9 رخداد بارش رواناب بین سالهای آبی 1311 11 تا 1311 19 ، در حوزه ناورود، انتخاب گردید جهت معرهی داده - - - - های بارش از دادههای 3 باراننگار خرجگیل، خلیان و ناو به ترتیب در ارتفاعهای 131 متیری )خروجیی حیوزه 011 متیری و 1111 متری حوزه بهرهگیری شد برای واسنجی مدل 5 رخداد بارش رواناب انتخاب و مقادیر ضریب زبری سطوح و آبراههها - و هدایت هیدرولیكی و رطوبت اولیه خاك حوزه تعیین گردید پس از واسینجی پارامترهیای میورد اشیاره مقیداردهی میدل بیا میانگین این اررام، اعتبارسنجی مدل به وسیله 4 رخداد بارش رواناب انجام شد هر دو مرحله واسنجی و اعتبار سنجی طی دو - گام یكی با استفاده از توزیع مكانی بارش به روش IDW و دیگری به روش چندضلعی تیسن انجام گردید مقایسه نتایج حاصیل نشان داد كه در منطقه غرب گیلان بیرای تعییین توزییع مكیانی بارنیدگی تفیاوت معنی یداری در اسیتفاده از دو روش IDW و چندضلعی تیسن وجود ندارد