روشهاي تلفيقي احداث باغات بادام ديم با استفاده از سوپر جاذب و سامانه هاي جمع آوري آب باران

ايران يك كشور نيمه خشك است و باميانگين بارندگي 248 ميلي متر شرايط اقليمي خاصي دارد از طرفي زمان ريزش نزولات جوي و محل ريزش آن نيز با نياز هاي كشور مطابقت ندارد و لزوم آبياري در فصل رشد را اجتناب ناپذير مي كند.با توجه به برنامه هاي توسعه باغات ديم كشور و به دليل كمبود منابع آبي و مصرف بي رويه كودهاي شيميايي جهت احداث باغات و آلودگي آبهاي زيرزميني و فرسايش خاك لازم است كه در انتخاب گونه ها و روشهاي متداول در احداث باغات جديد بازنگري صورت گيرد . بدين منظور پژوهشي جهت بررسي اثر سه سيستم احداث باغ بادام ديم (احداث باغ همراه با سامانه استحصال آب، سوپرجاذب و مواد آلي و احداث باغ همراه با سوپرجاذب و (T احداث باغ همراه با سامانه استحصال آب و بدون استفاده از مواد آلي و سوپرجاذب ( 2 ،(T1) در منطقه اليگودرز، لرستان انجام گرفت. نتايج گواه اين بود كه استفاده از ((T مواد آلي و بدون در نظر گرفتن سامانه استحصال آب ( 3 سوپرجاذب همراه با سامانه استحصال آب، بيشترين ميزان رطوبت نسبي خاك را داشت. در سال اول، تيمار سامانه استحصال آب با سوپرجاذب، از نظر ميزان رطوبت نسبي خاك اختلاف معنيداري با تيمار سامانه استحصال آب بدون سوپرجاذب نداشت، اما هر دو تيمار اختلاف معنيداري با تيمار سوپرجاذب بدون سامانه استحصال آب داشتند. در سال دوم، بيشترين ميزان رطوبت نسبي خاك مربوط به سيستم سامانه استحصال آب با سوپرجاذب بود كه سبب افزايش شاخصهاي رويشي نهال بادام نسبت به دو تيمار ديگر گرديد