ارزيابي ميزان آسيب پذيري ساختمان هاي اداري از منظرمديريت بحران شهري مطالعه موردي: ساختمان هاي اداري شهر جوانرود

چكیده كشور ایران به واسطه موقعیت جغرافیایی ، شرایط اقلیمی و وضعیت زمین شناختی از جمله كشورهای بلاخیز جهان محسوب می شود. همه ساله به واسطه وقوع سیل و سایر بلایا، خسارات و تلفات زیادی به كشور وارد میشود. از سوی دیگر كیفیت نامطلوب ساخت و ساز در مناطق خطرناك و وجود ساختارهای نامطلوب در افزایش اثرات زیانبار سوانح طبیعی تاثیرگذار میباشد. با توجه به اینكه یكی از بخش های مهمی كه در معرض خسارات و تلفات قرار دارد، ساختمان های شهری و به تبع آن ساختمان های اداری میباشند، لازم است كه از قبل به منظور پیشگیری و آمادگی در مقابل چنین حوادثی، شناختی از جنبه های گوناگون این واحدهای اداری داشته باشیم. این شناخت می تواند در كاهش تلفات و خسارات آتی تاثیر زیادی داشته باشد. با این علم به این موضوع، هدف اصلی از نگارش مقاله حاضر بررسی و تحلیل میزان آسیب پذیری ساختمان های اداری شهر جوانرود است كه براساس تقسیم بندی خطر نسبی زلزله، در گروه شهرهای با خطر نسبتاً زیاد قرار دارد. در این راستا، 5 گروه شاخص در قالب های مختلف بكارگرفته شده و بر این مبنا ضرورت امر مدیریت بحران شهری مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصله گویای آن است كه از مجموع كل 34/ 11 درصد در معرض آسیب پذیری زیاد، 6 / واحد های اداری شهر، 8 46 درصد ساختمان ها نیز در / درصد در معرض آسیب پذیری متوسط و 6 معرض آسیب پذیری كم قرار دارند. از این رو توجه، برنامه ریزی و اجرای استراتژی های اصولی در راستای كاهش آسیب ها و خطرات احتمالی و افزایش سطح مدیریت صحیح و اصولی بحران و راهكارهایی در راستای كاهش و تعدیل آن، ضرورتی اجتناب ناپذیر می باشد. واژه های كلیدی مدیریت بحران شهری، آسیب پذیری، ساختمان های اداری، جوانرود