رويكرد تحليل ريسك در مديريت كيفي رودخانه

كميته بينالمللي مشاركت جهاني آب متخصصان و انديشمندان آب از سراسر جهان ميباشد طي گزارشي مبسوط پيرامون مديريت اظهار (Integrated Water Resource Management-IWRM) يكپارچه (يا بهم پيوسته) منابع آب ميدارد كه ”تجارب كشورها در مديريت ناپايدار حوضهها لازم است با يك رويكرد جامعنگر برمبناي ابزار تامين ايمني آب از طريق خلق سياستها و IWRM . مديريت يكپارچه منابع آب تنظيم گردد راهبردهاي پايدار آب و اطلاع از ريسكهاي متوجه سيستم جهاني آب ميباشد. به عبارت ديگر، مديريت ريسك و پرهيز از شكست سيستمهاي آبي از اهداف خود مي باشد IWRM هدف غايي (ريس، ٢٠٠٢ ). رويكرد مديريت ريسك از صنايع هوايي و هستهاي رشد يافته و چندسالي است كه در عرصه مهندسي و مديريت آب مورد توجه واقع شده است. رشد اين ديدگاه در آب سريع بوده تا در حال حاضر به طور گسترده در مطالعات ايمني ٣٧٠ سدي كه در منابع آبي غرب USBR آنجا كه ايالات متحده آمريكا برعهده دارد از اين رويكرد استفاده ميكند. پروفسور لاكس نيز اعتقاد دارد بهرهبرداري از سيستمهاي آبي با نگاه بيشنهسازي سود جوابگو نيست و معيار كمينهسازي ريسك همواره IWRM بايد ملاك قرار گيرد. مطالعات مدلسازي كيفي منابع آب به عنوان يكي از اجزا مهم با عدم قطعيتهاي متعددي ناشي از جمله نداشتن تعريف شفاف و روشن از آلودگي آب، كمبود و نقص شديد كمي و كيفي داده، نداشتن پارامترهاي متنوع واكنشي و عكسالعملي سيستم در مدلسازي، تنوع فراوان پارامترهاي مورد سنجش و... همراه ميباشد. از طرفي عدم امكان يا پيچيدگي مولفه مهم اقتصادي در مديريت كيفي حوضه از جمله مواردي است كه استفاده از رويكرد تحليل ريسك ميتواند تلاشي در حل برخي از اين مسايل باشد .اين مقاله سعي دارد با بيان جايگاه ريسك به عنوان يك معيار و شاخص در كميسازي توسعه پايدار، تشريح انواع پهنهبندي كيفي به عنوان يك ابزار مديريتي در رودخانهها و در نهايت با تشريح رياضيات ريسك و نحوه مدلسازي آن و ذكر يك مطالعه موردي، نحوه مدلسازي رودخانه با نگاه تحليل ريسك و با هدف تامين شاخصهاي توسعه پايدار را تبيين نمايد.