عملكرد ميراگرهاي ويسكوز و اصطكاكي در بهبود پاسخ لرزه اي سازه هاي جداسازي شده ي جرمي

یكی از ویژگیهاي اصلی دستاوردهاي نوین در زمینهي طراحی لرزهاي سازهها، افزایش انعطافپذیري و افزودن تجهیزات اتلاف انرژي است. انعطافپذیري سازه، به كاهش شتابها و نیروهاي ناشی از زلزله كمك میكند و با ایجاد تغییر شكلهاي نسبی زیاد، پتانسیل اتلاف انرژي در سیستم سازهاي را فراهم میآورد. لذا در طراحی لرزهاي بر این اساس، سیستم سازهاي معمولاً از دو زیرسیستم جرم و سختی تشكیلشده است كه تجهیزات اتلاف انرژي مابین این دو زیرسیستم قرار میگیرند. انعطافپذیري زیرسیستم جرمی، به كاهش اثرات زلزله در این بخش از سازه كمك میكند. زیرسیستم سختی با ایجاد تكیهگاه مناسب براي تجهیزات اتلاف انرژي، دركنترل تغییر شكلهاي زیرسیستم جرمی نقش ایفا میكند. (Ziyaefar et al., 2012) در این تحقیق، سازهي جداسازي شدهاي با میراگرهاي ویسكوز خطی و غیرخطی، میراگر اصطكاكی، تحت اثر بارگذاري لرزهاي موردمطالعه قرارگرفته است و اثر هر یك از این میراگرها در كاهش پاسخ سازه (تغییر مكان، شتاب و برش پایه و ...) بررسیشده است. نتایج نشان میدهد اتصال دو زیرسیستم جرم و سختی با فركانسهاي مختلف، بهواسطهي میراگرها در كاهش پاسخ ناشی از زلزله در دو زیرسیستم جرم و سختی بسیار مؤثر است. همچنین میراگر اصطكاكی در رنجهاي پایین نیرو، در كاهش پاسخ لرزهاي در زیرسیستم جرمی مؤثرتر از میراگر ویسكوز خطی عمل میكند. همچنین افزودن درصدي از نیروي اصطكاكبه میراگرهاي ویسكوز میتواند عملكرد این میراگرها را بهبود بخشد.