پيش بيني روابط با همگنان دانش آموزان دختر مقطع ابتدائي از طريق سبك دلبستگي مادران

مادر به عنوان چهره اصلی دلبستگ ی تأثیر غیر قابل انكاری در تحول اجتماعی كودك دارد. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی میزان رابطه وپیشبینی روابط با همگنان دختران دانش آموز مقطع ابتدائی از طریق سبك دلبستگی مادران انجام شده است. نمونه مورد بررسی 388 نفر از دانش آموزاندختر مقطع ابتدائی بودند كه براساس نمونه گیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه بهمنظور سنجش روابط با همگنان دختران، فرم ارزیابی كودكان از نظر روابط با همگنان جاسون بود. سبك دلبستگی مادران نیز از طریق پرسشنامه سبك دلبستگی بزرگسالانAAS) ارزیابی شد. داده های بدست آمده از طریق روش همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشاندهنده رابطه معنی دار بین سبك دلبستگی ایمن، دوسوگرا واجتنابی در مادران باضریب همبستگی0/31و0/27-و0/31- و روابط با همگنان دختران بود. نتیجه نهائی تحقیق نشان داد كه سبك دلبستگی ایمن در مادران، بیشترین قدرت پیش بینی كنندگی را برای كیفیت و كمیت روابط باهمگنان در دختران دارد. بر این اساس دلبستگی ایمن مادر توانایی پیش بینی0/10%از كیفیت روابط با همگنان در كودك را داراست اما در تحلیل رگرسیون گام به گام ارتباط و همبستگی معناداری بین سبك دلبستگی ناایمن اجتنابی و دوسوگرای مادران با روابط با همگنان دختران مشاهده نشد.یافتههای حاضر با حمایت از نظریه دلبستگی، اهمیت تعامل مادر-كودك را نشان میدهند. دلبستگی ایمن مادران میتواند پیش بینی كننده مهمی برای كیفیت روابط با همگنان در دخترانشان باشد. در نتیجه سلامت ارتباط و دلبستگی مادران با كودكان نقش بسزائی در چگونگی روابط آتی كودك با همگنانش ایفا مینماید