برررسي رابطه بين حمايت اوليه والدين هوش عاطفي و خودكارآمدي عمومي دردانشجويان

هدف كلی مطالعه حاضربررسی رابطه بین حمایت اولیه والدین هوش عاطفی و خودكارامدی عمومی دردانشجویان دانشگاه شیراز باتوجه به جنسیت آنان بود برای دستیابی به هدف تحقیق مقیاسهای موردنظر توسط 106پسرو256دختر دوره كارشناسی رشته های مختلف دانشگاه شیراز كه به شیوه نمونهه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده بودند تكمیل گردید بررسی روایی و پایایی مقیاسها بیانگر احراز خصوصیات روان سنجی مقیاسهای مورد استفاده دردانشجویان بود استفاده ازضریب همبستگی پیرسون وجود رابطه مثبت و معنی داری بین متغیرهای مورد پژوهش و امكان استفاده ازرگرسیون را نشان داد بااستفاده ازروش اماری رگرسیون به شیوه گام به گام مشخص گردید كه درهرو گروه پسران و دختران هوش عاطفی به تنهایی قادر به پیش بینی مثبت و معنیدارخودكارامدی عمومی بود اما درپسران ورود متغیر حمایت والدین به معادله رگرسیون مقدارپیش بینی را به مقدار 3 درصد افزایش داد درصورتی كه درگروه دختران حمایت والدین نقشی دراین پیش بینی نداشت نتیجه كلی این تحقیق نشان داد كه هوش عاطفی و ابعاد آن پیش بینی كننده خودكارامدی عمومی درهردوجنس بود اما حمایت اولیه والدین تنها درگروه پسران توانست خودكارامدی عمومی آنان را به نحومثبت و معنی دارپیش بینی نماید