رابطه نگرش مذهبي خانواده با رشد عاطفي در نوجوانان شهر شيراز

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه جو مذهبی خانواده با رشد عاطفی در دوره نوجوانی است. جامعه آماری در پژوهش حاضر، كل دانشآموزان 1389 بود كه 270 دانش آموز( 120 پسرو 150 دختر) بهصورت خوشهای تصادفی انتخاب شدند. در - دبیرستانهای شهر شیراز در سال تحصیلی 1390این پژوهش از پرسشنامه اعتقاد و نگرش مذهبی خدایاریفرد( 1378 ) و مقیاس بلوغعاطفی سینك و بهاگاوا( 1993 ) استفاده شد. هر دو مقیاس درپژوهش حاضر، از روایی خوبی برخوردار بودند. نتایج نشان داد كه بین ابعاد نگرش مذهبی و رشد عاطفی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین بین ابعاد نگرش مذهبی با ابعاد رشد عاطفی(ناسازگاری عاطفی، فقدان استقلال، عدم ثبات عاطفی، بازگشت عاطفی، فروپاشی شخصیت) رابطه منفی و معناداری به دست آمد. بررسی نتایج نشان داد نوجوانانی كه در خانواده های مذهبی زندگی میكنند و اعتقادات مذهبی دارند، احتمالا دارای رشد عاطفی بهتری هستند كه این نتایج همسو با تحقیقات گارتنر( 1991 ) و افشار( 1388 ) است.