مطالعه آزمايشگاهي تعيين عمق آبشستگي اطراف پايه هاي پل مستطيلي دوتايي در شرايط بستر متحرك

در این تحقیق، پدیده آبشستگی حول پایه های پل مستطیلی شكل دوتایی به صورت آزمایشگاهی و در حالت بستر متحرك مورد بررسی قرار گرفته است و تاثیر پارامترهای موثر بر پدیده آبشستگی مانند زمان، عدد فرود، ضخامت پایه های پل، طول پایه ها و فاصله عرضی بین پایه ها مورد مطالعه قرار گرفته است. آزمایش های این تحقیق در آزمایشگاه هیدرولیك دانشگاه آزاد یاسوج در فلومی به طول 8 متر، عرض 03.0 متر و ارتفاع 03.0 متر انجام شدند. كف فلوم توسط مصالح ماسه ای یا مشخصات D50=0.80mm ، پر می گردد. در این تحقیق از پایه های با ضخامت متفاوت استفاده می گردد كه ضخامت پایه 10mm ، 20mm و 30mm می باشد. دبی های ورودی به فلوم در این تحقیق 20Litr/Sec و 15 و 10 می باشد. طول پایه ها در بازه 10 تا 20 سانتی متر انتخاب شد. آزمایشات در نسبت u/uc=1.3-1.8 انجام گرفته است و شكل بستر ایجاد شده دیون می باشد. نتایج حاصل نشان می دهد افزایش عدد فرود باعث افزایش ابعاد حفره آبشستگی می شود. افزایش ضخامت پایه ها نیز باعث افزایش عمق آبشستگی می شود. اما تغییرات حداكثر عمق آبشستگی بر اثر افزایش طول پایه ها دارای روند مشخصی نمی باشد. در نهایت روابط ریاضی برای محاسبه حداكثر عمق آبشستگی در حالت پایه پل مستطیلی دوتایی ارائه گردید.