اصول مديريت اسلامي و ويژگي هاي مديران از منظر امام علي (ع) در نهج البلاغه

امام علی(ع) در نامه ای كه به مالك اشتر می نویسد، وظایف او را در قبال مردم و در حدود ضوابط دینی و اجتماعی توضیح می دهد. گرفتن مالیات، جنگ با دشمن، سر و سامان دادن به وضع مردم و آبادی شهرها را چهارچوب كلی مسوولیت حكومت می داند و در راستای تحقق یافتن آن از مالك اشتر می خواهد كه تقوا ورزی را پیشه ی خودسازد. با انجام خدمات برجسته رضایت ملت را جلب كند، با فساد اداری و مالی بجنگد و عدالت را در همه ی كارها مدنظر قرار دهد. امام به مالك می فرماید كه مشاوران امین و خیرخواه را كه عاقل و با تجربه باشند، در امور مدیریتی، به مشورت برگزیند و از مشورت جاهلان و حریصان و ترسویان برحذر باشد. با مردم تعامل نماید و نیكوكاران را ترغیب كند و بدكاران را متناسب با جرمشان تنبیه كند. آداب خوش اجتماعی را پاس بدارد با گروه های اجتماعی شامل پیشه وران بازرگانان، نظامیان و كارمندان در تعامل باشد. بر كار آن ها نظارت كند و در تقویت آن ها بكوشد از مالك می خواهد كه از خودپسندی برحذر باشد كه او را از حق باز می دارد و از منت نهادن بر مردم خودداری كند. زیرا منت، اجر معنوی كار را از بین می برد. امام به مالك اشتر می فرماید كه به وعده هایش با مردم، عمل كند زیرا عمل نكردن به وعده ها موجب بدبینی مردم می شود و از شتابزدگی و سستی در كارها بپرهیزد، زیرا مانع موفقیت و موجب اتلاف فرصت مفید است. همچنین مالك اشتر را به پرهیز از ستیزه جویی كه موجب انباشتگی مشكلات است فرا می خواند.