شيوهها و روشهاي نظارت بر مسئولان از منظر مديريت علوي (ع)

نظارت بر مسئولان یكی از اصول مهم و حیاتى مدیریت در همهي جوامع و سیستمهاست. و ضرورت پرداختن به این ركن در امر مدیریت منابع انسانی و مادي بدیهى و غیر قابل انكار میباشد. در جوامع مختلف، و در سازمانهاي گوناگون، مدیران با استفاده از شیوهها و شگردهاي متعددي بر كارگزاران خود نظارت میكنند، تا امور و سیاستهاي محول شده به آنان به نحو مطلوب و مناسبی اجرا گردد. در جامعهي اسلامی با توجه به نقش و جایگاه ویژهي دین در زندگی افراد جامعه و سازمان، استفاده از روشهاي مدیریتی كه مبتنی بر تعالیم اسلامی باشد یا از آن سرچشمه می- گیرد میتواند نتیجه و اثربخشی بهتري را به ارمغان آورد. در این میان الگوگیري از نظامهاي مطلوب مدیریتی در دوران رهبري ائمهي اطهار علیهم السلام نیز از اهمیت خاصی برخوردار است؛ به خصوص دوران پر بركت حكومت و مدیریت الهی امام على(ع)، كه یكی از نمونههاي عالی و عینی در زمینهي نظارت و مراقبت بر اعمال و رفتار كارگزاران میباشد. لذا، در تحقیق حاضر تلاش شده است با تكیه بر روش كیفی، و با استناد و استنباط از روایات نقل شده و سیرهي عملی مولاي متقیان، مهمترین شیوهها و روشهاي نظارتی آن حضرت مورد بررسی قرار گیرد. این پژوهش گویاي این حقیقت است كه سیاست نظارتی امیر مؤمنان(ع) مبتنی بر سه روش عمدهي: نظارت آشكار و علنی، نظارت پنهان و مخفى و خودكنترلى یا همان تقواي كاري میباشد. كه میتوان با بررسی و آگاهی از سیستم و روشهاي نظارتی آن حضرت، گامی مهم و مؤثر در مسیر نظارت صحیح برداشت و شیوههاي مناسب نظارت بر مسئولان و كارگزاران را شناخت آنها را به كار بست.