عوامل محيطي و ناهنجاريهاي فيزيولوژيك سبزيهاي گلخانه اي

نویسنده مسئول: تولید در محیط كنترل شده از گذشتههاي دور مورد توجه بوده است، اما بطور جدي از قرن هفدهم در هلند از گلخانه براي تولید استفاده شد. اولین گلخانه ها با سیستمهاي آزمایشی هیدروپونیك نیز در فرانسه و انگلستان در قرن هفدهم به كار گرفته شدند، اما گسترش تولید محصولهاي گلخانهاي (عمدتا" گلها و سبزیها) به قرن 19 برمیگردد كه به تدریج و با سرعت در دنیا و از جمله در ایران (از اواخر قرن بیستم) رو به گسترش گذاشته است. بر اساس آمار وزارت جهاد كشاورزي سطح زیر كشت سبزیهاي گلخانه اي در سال 2 برابر / 1382 حدود 2000 هكتار بوده است، این مساحت تا پایان سال 1388 به 5258 هكتار رسیده، لذا در ظرف 6 سال دست كم 5 1051 هزار تن / شده است. اگر در هر هكتار از این گلخانهها حدود 200 تن محصولهاي مختلف در سال تولید شود كل تولید حدود 6 میشود و اگر قیمت هر كیلوگرم محصولهاي تولید شده به طور میانگین 1000 تومان فرض كنیم رقمی حدود 1052 میلیارد تومان میشود به این مقدار اگر تولید گیاهان زینتی ( 2230 هكتار)، توت فرنگی و غیره ( 224 هكتار) نیز اضافه شود، ملاحظه میشود كه سهم گلخانه ها در اقتصاد ملی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. بطور كلی گلخانه ها از دو نظر حایز اهمیتاند: -1 تولید محصول در محلی كه امكان تولید آن فراهم نیست (براي نمونه خاك مناسب ندارند یا آب شور است) -2 تولید خارج از فصل كه تقاضا براي آن پیوسته رو به افزایش است مزایاي كشتهاي گلخانهاي به طور اختصار عبارتند از: ( 1) افزایش تولید در واحد سطح در مقایسه با هواي آزاد تا چندین برابر و از