مؤلفه هاي پايداري در شعر إبراهيم المقادمه

ادبیات مقاومت و پایداری شاخه ای از ادبیات تعهد و التزام است كه تحت تاثیر شرایطی چون إختناق، استبداد، نبود آزادی های فردی و اجتماعی و ... شكل می گیرد. این نوع ادبیات همواره همراه بشیریت بوده و هست چهره ای انسانی و جهانی دارد و تلاش یك نسل مبارز برای رهایی سرزمین دین فرهنگ و سنت های خود از چنگال تجاوزگران به حریم ارزش های ملی و انسانی به پا خواسته است. در جهان عرب نیز، با توجه به اوضاع سیاسی و اجتماعی عرب ها كه آماج ظلم ها و فشارها بوده است، این ادبیات جایگاه ویژه ای یافته است. مقاومت و پایداری مردم فلسطین در این میان قابل توجه است و به خوبی در آثار شاعران و نویسندگان فلسطینی در این بین قابل توجه است. پژوهش حاضر بر ان است كه به بررسی درون مایه های مقاومت در اشعار إبراهیم المقادمه شاعر فلسطینی بپردازد. یافته های این پژوهش نشان می دهد كه جنگ و شرایط موجود در فلسطین عامل اصلی بروز عناصر مقاومت در شعر ابراهیم المقادمه است. سرزمین، دشمن، دعوت به مبارزه، مقاومت مردمی و ستایش آن، شهید و اسیر، امید به آینده و پیروزی از مهم ترین درون مایه های أشعار شاعران مورد نظر است.