تعيين اثر بخشي درمان شناختي – رفتاري بر كاهش اضطراب اجتماعي (با تاكيد بر اصلاح تصوير بدني منفي) دانش آموزان دختر پايه اول دوره متوسطه شهر كرج

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی درمان شناختی - رفتاری بر كاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان دختر پایه اولدوره متوسطه شهر كرج بود. حجم نمونه طبق فرمول كوكران 60 نفر مشخص شد كه با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای از میان دانش آموزان سال اول متوسطه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب اجتماعیلیبویتس وهمكاران (2004) كه دارای 48 ماده 4 گزینه ای و 4 بعد (اضطراب اجتماعی، اضطراب عملكردی، اجتناباجتماعی، اجتناب عملكردی) و همچنین درمان شناختی – رفتاری مبتنی بر الگوی 8 مرحله ای كش اجرا شد. اینپژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل و مرحله پیگیری بود. جهت تحلیل داده ها از آمارتوصیفی و آماراستنباطی (آزمون كوواریانس و آزمون t همبسته) استفاده شد و نتایج پژوهش نشان داد كه درمان شناختی- رفتاری در كاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان موثر و در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار است.