واكاوي مهارت هاي آكادميك در برنامه درسي، به عنوان پيش نياز قابليت اشتغال دانشجويان كشاورزي

خلاصه هدف كلي اين تحقيق بررسي نقش برنامه درسي در شكل گيري قابليت اشتغال دانشجويان كشاورزي ، با تاكيد بر نقش مهارت هاي آكادميك بود كه به روش پيمايشي انجام گرديد. جامعه آماري اين پژوهش شامل دانشجويان مقطع تحصيلات تكميلي پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران است كه در مجموع شامل 1491 نفر مي باشد . از بين آن ها به صورت تصادفي و با رعايت انتساب متناسب 310 نفر(با استفاده از جدول مورگان) به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند . ابزار تحقيق پرسشنامه اي با قسمت هاي مختلف براي اندازه گيري سازه هاي مورد مطالعه بود. روايي پرسشنامه بر اساس نظر جمعي از اساتيد رشته ترويج و آموزش كشاورزي دانشگاه تهران تاييد گرديد. جهت تعيين پايايي نيز از ضريب آلفاي 0 نشان داد پايايي مناسبي براي ابزار وجود دارد. روش آماري مورد استفاده رگرسيون / كرونباخ استفاده شد كه مقدار 81 نسخه 18 بود. يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه "توانايي به كار SPSS سلسله مراتبي بوده و نرم افزار مورد استفاده گيري دانش تخصصي در محيط عمل مهمترين نقش را در شكل گيري قابليت اشتغال در بين مهارت هاي آكادميك دانشجويان كشاورزي مقاطع تحصيلات تكميلي دارا است. متغيرهاي "توانايي به كارگيري فناوري هايي همچون رايانه در ارتباط با رشته تخصصي"، "مهارت هاي محاسباتي و عددي" و "تفكر و تجزيه و تحليل نقادانه" در رتبه هاي بعدي اهميت قرار گرفتند. در انتهاي تحقيق نيز پيشنهاداتي براي ارتقاي قابليت اشتغال دانشجويان كشاورزي از طريق بازنگري در برنامه درسي و با تاكيد بر كسب مهارتهاي آكادميك ارائه شده است. واژه هاي كليدي: