بررسي رابطه تمركز مالكيت، عملكرد شركت و سياست تقسيم سود در شركتهاي پذيرفته شده در صنايع مواد غذايي و صنايع دارويي بورس اوراق بهادار تهران

در این مطالعه رابطه بین تمركز مالكیت،عملكرد شركت و سیاست تقسیم سود در شركت های پذیرفته در صنایع مواد غذایی و دارویی بورس اوراق بهادار تهران بررسی شده است.نمونه آماری پژوهش شامل 44شركت در طی دوره زمانی 1380تا1387 می باشد.رویكرد انتخابی برای آزمون فرضیات با استفاده از تلفیق داده های مقطعی و زمانی می باشد.در این تحقیق از روش رگرسیون حداقل مربعات ادغام شده (پانل دیتا) استفاده شده است. تمركز مالكیت با استفاده از درصد مالكیت سهامداران عمده بالای 5 درصد،عملكرد با استفاده از معیارهای نسبت بازده دارایی ها ،نسبت بازده حقوق صاحبان سهام ، نسبت Q توبین وسیاست تقسیم سود با استفاده از نسبت سود تقسیمی) سود تقسیمی هر سهم/ سود هر سهم) سنجیده شده است. نتایج نشان می دهد كه در سطح 95% بین تمر كز مالكیت و دو معیار عملكرد یعنی نسبت بازده حقوق صاحبان سهام، نسبت Q توبین رابطه معناداری وجود دارد.بطوریكه تمر كز مالكیت 2 درصد از تغییرات نسبت بازده حقوق صاحبان سهام، و 2/4 درصداز تغییرات نسبت Q توبین را تفسیر می كند.یعنی هر چه تمركز مالكیت بیشتر باشدكنترل بیشتری بر مدیران اعمال شده و عملكرد شركت افزایش می یابد.البته این رابطه معنادار بین تمركز مالكیت و معیار ارزیابی عملكرد نسبت بازده دارایی ها صدق نمی كند.همچنین بین معیارهای ارزیابی عملكرد و نسبت سود تقسیمی رابطه ای معنادار مشاهده شد كه 12/9 درصد،21 درصد و 21/9 درصد،از تغییرات نسبت سود تقسیمی به ترتیب توسط معیارهای ارزیابی عملكرد نسبت بازده داراییها،نسبت بازده حقوق صاحبان سهام، نسبت Q توبین تفسیر می شود.به این معنا كه بهبود عملكرد می تواند افزایش سود تقسیمی را به دنبال داشته باشد.در عین حال از نظر آماری رابطه ای معناداربین تمر كز مالكیت (سهامداران عمده) و سیاست سود تقسیمی مشاهده نشده است.