تغيير ماهيت انسان در سپهر زيستي وب (بر اساس ساختار پيشنهادي جوزف كمبل)

هم راستا با پیشرفت وب، از سپهر اطلاعاتی عبور نموده، به سپهر ارتباطی و سپس سپهر زیستی وارد شدیم. شكل گیری این سپهر زیستی، زیربنای طرح ایدهای نو با نام پارادایم سهجهانی شدنها را میگشاید. انسان به عنوان یك كنشگر فعال به فضای مجازی وارد شده و این فضا جایگزین زیستگاه پیشین وی یعنی طبیعت شده است. به طبع آن تفكر بینش محور به این فضا راه یافته و اسطوره ها نیز در بستر آن باززایش میشوند. اكنون این سپهر جدید زیستی، به بستری وسیع برای فعالیتهای فیزیكی انسانی، ارتباطات و روابط اجتماعی بدل شده است. با پذیرش تحقق سپهر زیستی، باید ساختارهای نوین اندیشهای و شیوههای پذیرش تبعات همزیستی با این شرایط جدید را مورد بررسی قرار داد. هدف از این مطالعه، ارایه الگویی جهت منطبق شدن با این فضا، بر پایهی ساختار پیشنهادی كمبل است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی و - متكی به استفاده از منابع كتابخانهای است. زندگی وبوار ما را با یك جهان جدید آشنا نموده است. در نتیجه اسطورههای مربوط به اینترنت نیز به تبیین جایگاه و شیوهی تعامل انسان در این زیستگاه جدید میپردازند. در این پژوهش ساختارهای نوین اندیشهای و برداشتهای هویتی كه زیربنا و ایدهبخش این فضای جدید بودهاند، بررسی شد. مشخص شد كه منطبق شدن با این فضا نیازمند چه تغییراتی در هویت و شیوهی تعاملات ما است. نتایج این مطالعه، نشان میدهد كه اسطوره سفر قهرمان، جامعه یكپارچه، آرمانشهر، هویتهای چندگانه و پایان جهان، چگونه سبب تغییر ماهیت انسان در اینترنت شده اند.