كج فهمي هاي فرآيند نوآوري در مراكز تحقيق و توسعه صنعتي بيماري عدم تناسب

چكیده عدم تناسب میان رشد علمی و توسعه فناوری باعث گردیده كه نتایج پژوهشهای محققان نقش كلیدی در تولید ثروت و توسعه كشورنداشته باشد. در این مقاله بعضی عوامل كه در بر هم زدن این تناسب نقش داشته اند، و عمدتا مربوط به عدم درك صحیح از فرآیند نوآوری در مراكز تحقیق و توسعه است، بیان شده است. عدم شناخت دقیق فرآیند نوآوری به ویژه در زمینه های درآمد و هزینه، ماهیت مراحل، نقش آفرینان و ریسك های مرتبط با آن ریشه اصلی این مشكلات است. مقدمه حوزه علم و فناوری كشور دچار بیماری مزمنی است كه علاج آن تنها بدست سیاستگزاران و برنامه ریزان نیست بلكه مدیران تحقیق و توسعه كشور و حتی پژوهشگران می توانند نقش اساسی در درمان داشته باشند. كشوری كه در تولید علم در جایگاه رفیعی قرار می گیرد چگونه است كه در بازار فناوری جایگاه نازلی دارد و همواره دست نیاز به علامت للب دراز می كند؟ علم زیاد و عمل اندك حكایت پدیده یا موجودی است نا متناسب با "سر" بی اندازه بزرگ و "دست و پایی" بسیار كوچك كه داناست اما توانا نیست. موجودی كه خوب "تحقیق" می كند اما نمی تواند نتیجه تحقیقات خود را به "فناوری" تبدیل كرده و آن را "تجاری" كند. در سال 3102 میلادی جایگاه كشور در علم نانودر جهان هفتم بود اما از صد ها هزار محصول كه با نانو فناوری تولید می شود سهم ما فقط 051 محصول است. در سالهای اخیر جایگاه كشور در علوم مختلف ارتقاء یافته است) 1( اما همگان می دانیم در تولید فناوری های مورد نیاز صنایع مختلف جایگاه شایسته ای نداریم. اگرچه ریشه اصلی این بیماری را باید در سیاستهای كلان علم وفناوری كشور جستجو كرد، اما مسئولیت بخش عمده ای از این بیماری كه ما آن را "عدم تناسب میان توسعه علم وتوسعه فناوری" یا به اختصار "بیماری عدم تناسب" می نامیم بر عهده مجریان به ویژه مراكز تحقیق و توسعه است. تكیه بیش از حد بر پژوهش و عدم درك صحیح و بی توجهی به فرآیند نوآوری در همه سطوح، از سیاستگزاری كلان تا اجرا، موجب رشد سریع و رونق تولیدات علمی و كندی و خمودگی در عرصه توسعه فناوری و تجاری سازی آن گردیده است. این مقاله به بعضی از نكات كلیدی و مشخصات فرآیند نوآوری كه كمتر به آن توجه شده است می پردازد.