ارزيابي شهر سبز در جهت تحقق اهداف توسعه پايدار نمونه موردي : شهر رشت

توسعه فیزیكی شهرها،رشد صنعت ، شهرنشینی و افزایش جمعیت در شهرها ، دوری از طبیعت و قطع رابطه انسان با محیط زیست طبیعی موجب توسعه بی رویه و ناپایدار شهری، تخریب نواحی سبز شهری و بالا رفتن تقاضا برای زمین شهری می گردد، كه خود زمینه ساز از بین رفتن فضاهای سبز درون شهری ،كاهش سهم باغ های شهری و تغییر كاربری این گونه اراضی است. فضاهای سبز شهری به عنوان جزء ضروری و لاینفك پیكره یگانه شهرها در متابولیسم آنها نقس اساسی را دارا می باشد كه كمبود آنها می تواند اختلالات جدی در حیات شهرها به وجود آورد. بنابراین ایجاد وتوسعه فضای سبز نقش مهمی در زندگی تمام موجودات از جمله انسان دارد. پرداختن به معیارهای شهرسبز می تواند از بزرگترین تحولات مثبت محیط زیستی در شهرها محسوب شود. فضای سبز، به عنوان یكی از شاخص های توسعه یافتگی جوامع دارای ابعاد زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی،اقتصادی و كالبدی است و برای این كه بتواند نقش ها و عملكرد های خود را به خوبی ایفا كند، اولین و مهمترین گام مكانیابی مناسب آن می باشد. پژوهش حاضر به بررسی معیار ها و شاخص های شهر سبز پرداخته و سعی بر انطباق معیارهای شهر سبز با شهر رشت را دارد. هدف این پژوهش افزایش و ارتقا كیفی فضای سبز و اجرای معیارهای شهر سبز در جهت تحقق اهداف توسعه پایدار در شهر رشت است . این پژوهش بصورت توصیفی تحلیلی، سعی در ارزیابی مسأله مورد نظر دارد. اطلاعات مورد نیاز نیز با مراجعه به اسناد كتابخانه ای، مقالات، آمارنامه ها، طرح های پژوهشی، سازمانهای مربوطه و .جمع آوری و با استفاده از تكنیك AHP مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.