بررسي نكات تربيتي نامه 31 نهج البلاغه

كارآمدترین روشهاي تربیتی را می توان از قرآن و سیره پیشوایان دینی به ویژه امیرالمؤمنین حضرت علی(ع) استنباط كرد. از بررسی سیره رفتاري و گفتاري امام این نكته آشكار است كه بخش مهمی از این سیره مربوط به دغدغه حضرت در باره تربیت برتر و بهینه فرزندان، یاران، دوستان و همه كسانی است كه مسئولیت تربیت آنها بر دوش امام بوده است. شایسته است توجه كنیم كه هر چند كتاب گران سنگ نهج البلاغه همه گفته هایی نیست كه از امیرالمؤمنین به یاد مانده و تنها نمایانگر بخش كمی از اقیانوس بیكران اندیشه هاي تابناك علوي است، اما مراجعه به نهج البلاغه و دقت در خطبه ها و نامه ها و كلمات قصار آن، ما را تا حدي با سیره تربیتی امام علیه لسلام آشنا ساخته بستري نورانی پیش رویمان می گذارد. این مقاله به بیان روشها و راهكارهاي علمی و عملی تربیت بر اساس دیدگاه هاي امام علی(ع) در نهج البلاغه پرداخته و در ارائه راهكارها و شیوه ها به ابعاد عاطفی و درونی انسانها توجه بسیاري شده است. در این راستا تلاش بر تبیین نامه 31 بطور اختصاصی می باشد.