بررسي كاربريهاي تكنولوژي خورشيدي فتوولتائيك در جهت توسعه پايدار (مطالعه موردي: منطقه گردشگري طرقبه)

با افزایش روز افزون مسائل مرتبط با منابع محدود انرژي، آلودگی زیست محیطی و خطرات بالقوهاي كه زندگی انسانها را در آینده تهدید میكند، موضوعاتی مشابه پایداري و تجدیدپذیري اهمیت فراوانی در دنیاي امروز به خود اختصاص میدهد. از میان تمام تكنولوژيهاي خورشیدي، به نظر میرسد سیستمهاي فتوولتائیك بزرگترین پتانسیل را براي كاهش اتكا به برق تولید شده با سوختهاي فسیلی داشته باشند و بنابراین دوستدار محیط زیست خواهند بود. روش تحقیق این مقاله مبتنی بر روش توصیفی تحلیلی است. به منظور جمع آوري اطلاعات از دو روش اسنادي و میدانی استفاده شده است. در این پژوهش جامعه آماري، متولیان مراكز پذیرایی وگردشگري طرقبه در خراسان رضوي میباشد كه به منظور تعیین حجم نمونه از روش تمام شماري استفاده شده است. حجم نمونه بدست آمده 48 مركز بوده كه توزیع پرسشنامه به صورت تصادفی انجام گرفته است. یافته ها حاكی از آن است كه بیشترین نیاز و كاربرد سیستمهاي فتوولتائیك در مراكز گردشگري، تأمین روشنایی، پمپاژ آب و تأمین گرمایش میباشد.