بررسي نفوذپذيري در خاكهاي مختلف در شرايط صحرايي با استفاده از شبيه ساز باران

ميزان یا شدت نفوذ آب در خاكهای مختلف، به علت ویژگیهای مختلف آن فرق میكند. این تحقيق با هدف بررسی نفوذپذیری در خاكهای مختلف استان كرمان در شرایط صحرایی با استفاده از شبيهساز باران انجام شد. به این منظور، از یك شبيهساز قابل حمل بر روی 51 منطقه با خاكهای مختلف، در سه تكرار استفاده گردید. در این راستا، باران با شدت 04 ميلیمتر در ساعت به مدت 01 دقيقه روی پلاتهایی با سطح یك مترمربع، شبيهسازی و نمونههای رواناب و رسوب در پایان هر آزمایش جمعآوری شد. در نهایت نفوذپذیری بر اساس شدت باران و رواناب به دست آمد. همچنين، برخی ویژگیهای فيزیكی و شيميایی شامل توزیع اندازه ذرات اوليه )بافت خاك( ، EC و pH ، آهك و كربن آلی اندازهگيری شد. نتایج حاكی از آن بود شيب با رس و سيلت اثر منفی و معنیداری داشت چنانچه میتوان استنباط كرد كه با افزایش شيب درصد رس و سيلت كم شده، به طوری كه نفوذپذیری كاهش یافت. در مقابل شيب با ذرات شن ارتباط مثبت و معنیداری دارد كه با افزایش شيب ميزان شن افزایش داشت در نتيجه افزایش نفوذپذیری را در برداشت. pH دارای ارتباط مثبت و معنیداری با شيب است به طوری كه با افزایش شيب مقدار pH افزایش یافته، میتوان استنباط كرد كه با افزایش pH نفوذپذیری كاهش داشت. همچنين، افزایش EC كاهش نفوذپذیری را به دنبال داشت. افزایش كربن آلی خود باعث افزایش نفوذپذیری شد. تاثير آهك بر روی نفوذپذیری باعث افزایش نفوذ در خاكها شده است.