عدالت اقتصادي و موانع تحقق آن در نهجالبلاغه

فلسفهي وجودي همهي انبیاي الهی به گواهی قرآن، برپاداشتن عدالت است. اگر مقولهي عدالت در جنبههاي مختلف حیات بشري تبلور یابد، آن را به تكامل واقعی و آرمانی خود نزدیك می گرداند و بشر را از غوطهور شدن در گمراهی رهایی میبخشد. از جملهي این سرگردانیها، اقتصاد بشري است كه به دلایل و انگیزههاي غیرالهی دستخوش تغییرات شیطانی شده و معیشت انسانی را به عنوان یكی از دو جنبهي اصلی زندگی به كام بشریت تلخ نموده است. به باور ما، عادلانهترین نوع اقتصاد كه در آن همهي افراد جامعه، به حق و حقوق خود دست یابند، در كلام امام علی(ع) و در رفتار آن حضرت در دوران كوتاه زمامداریشان دیده میشود؛ چرا كه ایشان با لغو تبعیضات ناروا و عزل كارگزاران فاسد و اجراي حدود و احكام الهی و سختگیري در مقام اجرا توانستند در مدتی كوتاه و البته با تحمل فشارهاي اشراف با جهادي مقدس بر اوضاع نابسامان اقتصادي غلبه نمایند. ازاینرو، در این مقاله تلاش نمودیم عدالت اقتصادي و موانع تحقق آن و راهكارهاي گسترش عدالت اقتصادي را با رویكرد نهجالبلاغه بررسی كنیم و به این نتیجه رسیدیم كه حضرت علی(ع) طبق یك برنامهي ویژه به خوبی توانستند شكاف طبقاتی بین فقیر و غنی جامعه را از طریق توزیع عادلانه ثروت و درآمد از بین ببرند و با عاملان بیعدالتیها به شدت برخورد كنند.