بررسي رابطه ركود دانش با يادگيري و نوآوري سازماني. مطالعه موردي: مراكز بهداشتي درماني استان مازندران

امروزه محیط رقابتی جهان, مدیریت دانش را بعنوان ابزاری توانمند جهت حفظ موقعیت رقابتی و مدیریت نوآوری و عامل كلیدی برای بقا در سازمان ها كرده است. نوآوری ها عصاره و نتیجه مدیریت دانش اند. در مواجهه با محیط متغیر, نوآوری ها سازمان را به انعطاف پذیری در برابر تغییر مجهز می كند و كلید بقا و موفقیت اند. این امر اهمیت نوآوری در مدیریت دانش را آشكار می سازد و بیان می كند كه سازمان ها باید در راستای جلوگیری از ركود دانش سازمانی تلاش كنند.زیرا ركود دانش سازمانی می تواند یادگیری سازمانی را محدود كند و از این طریق نوآوری سازمانی را كاهش دهد. تحقیق حاضر با هدف مطالعه و بررسی متون علمی, ادبیات تحقیق در زمینه ركود دانش, یادگیری و نوآوری سازمانی جامعه 172 نفری پرسنل مراكز بهداشتی درمانی استان مازندران انجام شد. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه 56 سوالی استفاده شد. به منظور تجزیه تحلیل داده ها از نرم افزارهای Spss, Lisrel به كمك آزمون های آلفای كرونباخ و مدل معادلات ساختاری انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد كه پرسشنامه تحقیق با ضریب پایایی 0.75 مور تایید قرار گرفت و ركود دانش, اثر منفی بر یادگیری و نوآوری سازمانی دارد.