ايجاد زمينه هاي مناسب براي پايداري اجتماعي با الگوبرداري از معماري بومي نمونه موردي : معماري بومي گيلان

پس از دستیابی انسان به تكنولوژی و صنعتی شدن گسستی ناگهانی درجوامع بشری پدید آمد با پیشرفت تكنولوژی و كارخانجات انسان آغاز به استفاده بیش ازحدازانرژی ومنابع تجدید ناپذیر كرد ازاین رو نگرانیهای بسیاری درزمینه حفظ انرژی ایجادشد و توجه به مقوله پایداری درهمه امور اهمیت فوق العاده ای یافت درمعماری بطور خاص ازنظر اقلیمی به این مقوله پرداخته میشد دراین میان آنچه كه بسیارمغفول ماند توجه به جنبه دیگری ازپایداری بود پایداری اجتماعی نتیجه عدم توجه به پایداری اجتماعی درخانه های ماشین مانند جدید معاصر ناپدید شدن روح زندگی و روح خانه ازآنها درنتیجه عدم توجه به اصول پایداری اجتماعی چون زیباشناسی راحتی آسایش امنیت و رشد كودكان و هویت اجتماعی می باشد ازسویی بناهای بومی درطول سالیان متمادی باتوجه به خواسته ها احساس و اندیشه های یك فرهنگ به وجود آمده اند و بیشتر حاصل خواسته های گروهی هستند تا خواسته های فردی بنابراین درنهایت تبدیل به اشكال و سمبلهایی شدها ند كه آن فرهنگرا به خاطرآورده و درخاطره جمعی مردم می نشینند همواره معماری بومی هرسرزمین پاسخگوی خواسته ها و نیازهای آن فرهنگ و اقلیم بودها ست بنابراین بررسی و الگوبرداری ازاصول آن میتواند دریافتن راهكارهایی برای ایجادپایداری اجتماعی درهرسرزمین راهگشا باشد دراین پژوهش كه به روش كیفی انجام شده است معماری بومی گیلان كه درهماهنگی كامل با اقلیم و اجتماع و طبیعت می باشد مورد بررسی قرارگرفته والگوها و اصول لازم برای ایجادپایداری اجتماعی دربناهای كنونی گیلان ازآن منتج شده است