هنر ديني و تجلي آن در معماري مساجد دروه سلجوقي با استناد به مسجد جامع اصفهان

معماري به معناي آفریدن و ساختن می باشد و از سِنخ هنرهایی است كه استعداد پروردن نیروي آفرینشگري انسان در آن به اوج جامعیت خود می رسد، معماري بیشتر از هر هنري با فرهنگ و اندیشه دینی، انسانی مرتبط می باشد. هنر معماري اسلامی می تواند عامل مهمی در تاكید بر اهمیت معنوي در ذهن و ضمیر انسانها داشته باشد. مهمترین جلوه معماري مذهبی جهان اسلام ساخت مسجد بوده است. كه در آن به تعالی انسان توجه شده است. این پژوهش قصد دارد به شناسایی نقش دین بر معماري مساجد عهد سلجوقی بپردازد و محقق بعنوان نمونه مسجدجامع اصفهان را برگزیده است با این سوال كه آیا نحوه آرایش معماري مساجد می تواند با مفاهیم اعتقادي دینی مرتبط باشد؟ به چه شكلی در مساجد عهد سلجوقی قابل رویت می باشد؟ در پایان مقاله تأكید میشود كه در معماري مساجد اسلامی، حضور خدا را به عنوان هدف و معناي زندگی در همه جهات و محیط براي انسان خاطر نشان میسازد.