واسنجي روش هاي تجربي در برآورد رابطه دبي-اشل با توجه به فرم بستر(مطالعه موردي ايستگاه هيدرومتري عبدالخان)

منحنی دبی- اشل از جمله اطلاعات پایه برای محاسبات گوناگون هیدرولوژیكی، هیدرولیكی، رسوب رودخانه و كانالهای با بستر خاكی است.این منحنی برای مقاطعی از رودخانه كه در آنها ایستگاه اندازه گیری وجود دارد، به طور تجربی قابل تعیین استولی در برخی از مقاطع بدلیل عدم وجود ایستگاههای اندازه گیری ایجاد روابط دبی- اشل غیر ممكن میباشد، در چنین مواقعی با استفاده از روشهای تحلیلی و هیدرولیكی و با توجه به فرم بستر، روابطدبی- اشل مصنوعی استخراج میشود. از مهمترین این روشها روش اینیشتن-بارباروسا، شن و وایتو همكارانش را می-توان نام برد. در این تحقیق منحنیهای دبی-اشل در ایستگاه عبدالخان واقع برروی رودخانه كرخه با استفاده از روشهایذكر شده و اطلاعات مربوط به مشخصات مقطعی كه ایستگاه هیدرومتری در آن واقع شده (شامل شیب كف، دانه بندی ذرات بستر و...) محاسبه و با رابطه دبی-اشل اندازه گیری شده در ایستگاه با استفاده از روشهای آماری مقایسه گردیده است. نتایج حاصل ازاین بررسی نشان میدهد كه روشوایت وهمكاران در ایستگاه عبدالخان، رابطه دبی-اشل نسبتا دقیقتری را نسبت به روشهای دیگر برآورد میكند