ارزيابي آسيب پذيري لرزه اي پل موجود با استفاده از منحني هاي شكنندگي

پل ها از عناصر كلیدی بزرگراه ها بوده و خرابی آنها می تواند منجر به بسته شدن خطوط ارتباطی گردد. از این رو به منظور عدم ایجاد وقفه و اختلال در عملیات امداد رسانی، حفظ عملكرد مناسب پلها پس از زلزله از اهمیت ویژه ای برخوردار است با بررسی خرابی های ایجاد شده در زلزله های گذشته، عملكرد قابل قبولی از پل ها مشاهده نشده است. لذا ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای پل های موجود امری ضروری است به این منظور لازم است میزان خرابی سازه ی پل ناشی از زلزله تعیین گردد یك ابزار مناسب جهت تخمین حد خرابی پل ، منحنی های شكنندگی بوده كه احتمال شرطی رسیدن به یك حالت حدی خرابی و یا تجاوز از آن را به صورت تابعی از پارامترهای حركت زمین بیان می دارند. هدف این مطالعه ارائه منحنی های شكنندگی برای یك دسته از پلهای متعارف موجود می باشد. این منحنی ها با فرض توزیع احتمالاتی لوگ نرمال و به صورت تحلیلی تولید شده و پارامترهای آنها از آنالیز رگرسیون روی نتایج تحلیل ها تعیین گردیده اند پارامتر حركت زمین ، شتاب طیفی و معیار سازه ای جابجایی نسبی پایه ها در نظر گرفته شده اند. جهت تعیین تقاضا، از تحلیلهای دینامیكی غیرخطی فزاینده (IDA) در سطوح مختلف خرابی استفاده شده است منحنیهای شكنندگی برای حالتهای حدی جاری شده، آستانه فروریزش و ناپایداری ارائه شده و به این ترتیب امكان بررسی آسیب پذیری لرزه ای پل مورد مطالعه در سطوح عملكردی فروریزش را فراهم می آورند. با توجه به منحنی های شكنندگی بدست آمده، برای زلزله طرح ایین نامه ی 2800 با دوره بازگشت 475 سال و برای نواحی با خطر لرزه ای بالا در خاك نوع دو، احتمال جاری شدن پل در جهت عرضی 55/4% و در جهت طولی 32/7% حاصل شد.