ارائه مدل اولويت بندي احداث تقاطع هاي غيرهمسطح بر اساس معيارهاي ترافيكي، زيست محيطي و اقتصادي

در معابر شهري ظرفیت تقاطعها تعیینكننده ظرفیت معابر میباشند، لذا به منظور كاهش تراكم ترافیك، برخی تقاطعها طبق ضوابط و معیارهایی باید به تقاطع غیرهمسطح تبدیل شوند. از آنجا كه احداث چنین سازههایی از جمله پروژههاي زمانبر و پرهزینه میباشند لازم است كه قبل از اجراي هر طرحی، تاثیر حاصل از اجراي آن در سیستم شبكه معابر مورد مطالعه قرار گیرد تا متولیان، با توجه به محدودیت بودجه، نسبت به اولویتبندي احداث هر تقاطع بتوانند تصمیمات لازم را اتخاد نمایند. نوع و شكل تقاطع غیرهمسطح و موقعیت آن در شبكه معابر یكی از عوامل اصلی در تعیین اولویت ساخت تقاطع است. پروسه انتخاب نوع و شكل تقاطع، روند بسیار پیچیدهاي دارد و پارامترها و شرایط گوناگونی از قبیل میزان تحصیل حریم، قیمت زمین مورد نظر، ظرفیت نوع خاص تقاطع غیرهمسطح (با توجه به حجم ترافیك تقاطع)، هزینه ساخت، مسایل مربوط به ایمنی، كنترل دسترسیها، میزان بهبود شاخصهاي ترافیكی و زیستمحیطی و ... در انتخاب نوع بهینه تقاطع غیرهمسطح دخیل میباشند. در این مقاله معیارهاي اقتصادي، ترافیكی و زیست محیطی براي اولویتبندي تقاطعهاي غیرهمسطح تعیین شده سپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی، وزن و اهمیت این معیارها تعیین شده و در نهایت اولویتبندي احداث تقاطعهاي نیازمند غیرهمسطحسازي در سطح شهر تهران ارایه شده است. كلید واژه: ، ، ،، ، تحلیل