تاثير دينداري بر رفتارهاي زيست محيطي

روش تحقیق در این پژوهش از نوع پیمایشی است. نمونه آماري شامل 144 نفر ساكن در شهر بابل بوده كه با روش نمونه گیري آسان انتخاب شده اند. ابزار این تحقیق پرسشنامه بوده. نظریه دوركیم (در مورد دین داري) و دانلپ و ون لیر (در مورد پارادایم جدید زیست محیطی) به عنوان چارچوب نظري استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد با وجود شرایط نامناسب در شهر بابل رفتارهاي زیست محیطی افراد مورد مطالعه بیش از 65 % گزارش شده است. علاوه بر آن دین داري افراد مورد مطالعه در حد زیاد است. هم چنین از یك سو بین جنسیت، وضعیت اشتغال و تحصیلات و نگرش زیست محیطی با رفتار مسئولان زیست محیطی افراد رابطه وجود ندارد، اما بین سن، وضعیت تأهل، آگاهی زیست محیطی و دین داري با رفتار زیست محیطی افراد رابطه وجود دارد. با افزایش دین داري رفتارهاي مسئولانه زیست محیطی افزایش می یابد.