ظرفيت مزارع خورشيدي در مبارزه با گرد و غبار در استان خوزستان

امروزه تأمین انرژي از يك سو و جلوگیري ازآلودگي هاي زيست محیطي و گرم شدن كره زمین از سوي ديگر، همواره يكي از چالش هاي پیش روي سیاستگذاران كشورها است. در كشور ايران يكي از چالش هاي بزرگ، مبارزه با معضلات زيست محیطي و تامین انرژي پاك است. از معضلات زيست محیطي مهم كشور، مسئله بیابان زايي و پديده ريزگردها، به خصوص در استان هاي خوزستان و استان هاي همجوار آن است. از طرف ديگر محدوديت منابع سوخت فسیلي و آلودگي ناشي از آن ها نیز گريبانگیر كشور است. در اين مقاله پتانسیل تبديل تهديد بیابان زايي و پديده ريزگردها به فرصت تولید انرژي برق خورشیدي هم زمان با كنترل اين پديده در شهرستان هاي استان خوزستان مورد بررسي قرار گرفته است. پتانسیل تولید برق خورشیدي در اراضي بیاباني و شن زارها، به تفكیك شهرستان هاي استان محاسبه گرديد. نتايج نشان مي دهند كه با استفاده از بیابان ها و مناطق تحت فرسايش بادي در استان خوزستان، علاوه بر نیل به هدف كنترل پديده گرد و غبار، امكان تامین برق حتي بیش از مصرف كل كشور وجود دارد. در كل پیشنهاد مي گردد كه كانون هاي بحراني ايجاد گرد و غبار، در اولويت ايجاد مزارع خورشیدي قرار گیرند تا در كنار تولید برق، هدف كنترل پديده ريزگردها نیز محقق گردد.